Σήμερα από εδώ, την πρωτεύουσα της Μακεδονίας όλοι εμείς οι ΟΝΝΕΔίτες δίνουμε ένα μήνυμα στην κυβέρνηση της αριστεράς.
Η ΟΝΝΕΔ και η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να κάνουν ούτε βήμα πίσω όσον αφορά τα εθνικά ζητήματα. Οι κυβερνητικοί καταληψίες θα πρέπει να καταλάβουν επιτέλους ότι η Μακεδονία είναι Ελλάδα!
Ασχέτως αν η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ το 2012 επισκεπτόταν τα Σκόπια για να διαδηλώσουν υπέρ της δημοκρατίας της Μακεδονίας. Αυτή η ανθελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να δεχτεί πως η σφαγή 300 χιλιάδων και πλέον Ελλήνων του Πόντου από το κίνημα των Νεότουρκων ήταν γενοκτονία και όχι εθνοκάθαρση. Ότι το Αιγαίο πέλαγος ανήκει στην Ελλάδα και όχι σε Τούρκους κομάντο και ότι ΝΑΙ υπάρχουν θαλάσσια σύνορα και έχουν πεθάνει πολλοί Έλληνες για αυτά τα σύνορα.
Φίλες και φίλοι,
Η ΟΝΝΕΔ πρέπει να βγει πολύ μπροστά από την εποχή της. Το επιβάλλουν οι έκτακτες συνθήκες που βιώνει η πατρίδα μας, η εντεινόμενη κοινωνική ανασφάλεια, η ατολμία που έχει οδηγήσει στα σημερινά αδιέξοδα.
Ένα γόνιμο και δημιουργικό συνέδριο ΔΕΝ μπορεί να περιορίζεται σε συζητήσεις για την οργανωτική δομή και το υπόβαθρο της ΟΝΝΕΔ. Δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στον αριθμό των μελών της Κεντρικής Επιτροπής, τις σταυροδοσίες και τα αξιώματα.
Δεν είμαστε εδώ για να μοιράσουμε ρόλους και καρέκλες. Αυτά ανήκουν στο πολύ μακρινό παρελθόν. Η ΟΝΝΕΔ των μηχανισμών, των αποκλεισμών, των μικρών και περιορισμένων κύκλων ανήκει και αυτή στο πολύ μακρινό παρελθόν.
Η ΟΝΝΕΔ δωματίου τελείωσε.
Τελείωσε το 2010 και δεν πρέπει να την ξαναζήσουμε.
Η ΟΝΝΕΔ της κοινωνίας έχει έρθει εδώ και λίγα χρόνια και πρέπει να παραμείνει έτσι. Η ΟΝΝΕΔ πρέπει να έχει φως, αισιοδοξία, ελπίδα.
Οι νέοι άνθρωποι δεν είναι φοβικοί απέναντι στις αλλαγές.
Το δικό μας όραμα δεν είναι μια θέση στο δημόσιο.
Το δικό μας όραμα δεν είναι μία κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα.
Δεν είναι η Ελλάδα της κλεπτοκρατίας.
Δεν είναι τα Πανεπιστήμια των κουκουλοφόρων και της ανομίας.
Εμείς θέλουμε ελπίδα πραγματική για τους νέους ανθρώπους. Προοπτική για το αύριο.
Δεν θέλουμε όλους αυτούς, τους προστάτες της κουκούλας και της μολότοφ, που τα παιδιά τους συλλαμβάνονται σε γιάφκες και σε ληστείες.
Δεν θέλουμε ούτε και αυτούς, που θεωρούν ότι είναι πιο Πατριώτες από όλους εμάς εδώ μέσα. Από τους χιλιάδες ΟΝΝΕΔίτες και ΔΑΠίτες.
Ο Πατριωτισμός κυρίες και κύριοι, δεν πολιτικοποιείται, δεν κομματικοποιείται. Είναι υποχρέωση, είναι στάση ζωής, πρέπει να είναι προτεραιότητα για όλους τους πολίτες.
Εμείς, ως ΟΝΝΕΔ, θα συνεχίσουμε να αποτελούμε τον μοναδικό δρόμο για όλους τους νέους, που θέλουν κάτι διαφορετικό για την κοινωνία και το Έθνος.
Οι ΔΑΠίτες και οι ΟΝΝΕΔίτες είναι οι κυματοθραύστες μια νοσηρής κατάστασης η οποία επικρατεί στην κοινωνία μας.
Υπερασπιζόμαστε όλα αυτά τα οποία εκπροσωπούμε και δείχνουμε σε όλον τον κόσμο, ότι αυτές οι θορυβώδεις μειοψηφίες, είτε με τις μολότοφ είτε με τις σβάστικες, όσο υπάρχουμε εμείς, όσο υπάρχει ΔΑΠ και ΟΝΝΕΔ, θα παραμένουν στο περιθώριο.
Ιστορικά θέλω να τονίσω πως η Νέα Δημοκρατία από το 1974 και την ίδρυση της από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μέχρι και σήμερα 42 χρόνια μετά, αποτελεί την μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη της Ελλάδας. Μια παράταξη κάτω από την στέγη της οποίας συνυπήρξαν αρμονικά μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες της χώρας με αρκετές διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες, όπως για παράδειγμα ο δεξιός ευπατρίδης Ευάγγελος Αβέρωφ με τον κεντρώο μεταρρυθμιστή Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Και αυτό με ένα και μόνο σκοπό. Ότι θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς, όπως αναφέρεται στην ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος. Οπότε είναι τουλάχιστον ασέβεια προς την ένδοξη ιστορία αυτής της παράταξης να μιλάνε κάποιοι για θεσμοθέτηση τάσεων εντός της Νέας Δημοκρατίας. Η παράταξη αυτή, ήταν είναι και θα είναι ένα κόμμα με οργάνωση, ένα κόμμα το οποίο έχει αρχή, μέση και τέλος. Τάσεις και συνιστώσες υπάρχουν μόνο σε άναρχους, ανοργάνωτους πολιτικούς σχηματισμούς που μόνο σκοπό έχουν να κρύψουν ακραίες φωνές εντός του κόμματος και τρανό παράδειγμα φυσικά αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΟΝΝΕΔίτισσες και ΟΝΝΕΔίτες,
Προσωπικά οργανώθηκα στις τάξεις της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ καθαρά από ιδεολογία και όχι για άλλους βιοποριστικούς σκοπούς.
Αυτό το κενό και η απόσταση που υπάρχει στο τι υπηρεσίες απολαμβάνει από το Πανεπιστήμιο ο εκάστοτε φοιτητής, μόνο η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μπορεί να το καλύψει. Γι’ αυτό η ΔΑΠ γιγαντώθηκε. Γιατί πραγματικά ενδιαφέρθηκε για το συμφέρον του φοιτητή χωρίς κομματικές και γαλάζιες παρωπίδες. Γιατί εμείς ήμασταν και είμαστε πάντα εναντίον των καταλήψεων είτε το ΠΑΣΟΚ ήταν στη εξουσία, είτε η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ιδεολογία μας και η προσπάθεια για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο και ένα καλύτερο ΤΕΙ δεν ήταν a la carte και δεν άλλαξε με βάση την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό εκτίμησε όλος ο φοιτητικός κόσμος και 30 χρόνια τώρα μας αναδεικνύει πρώτους.
Αυτή ακριβώς η ιδεολογία όσο πάει και λιγοστεύει πλέον. Λείπει το όραμα και το σχέδιο. Λείπει η προσπάθεια. Τα αποτελέσματα έρχονται μεν αλλά ο αντίπαλος είναι ωσεί παρών εκτός από λίγες περιπτώσεις ανά την Ελλάδα. Υπάρχουν ΔΑΠίτες που πιθανώς να αγνοούν τι σημαίνει ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Δεν ξέρουν πότε ιδρύθηκε, ότι η ΔΑΠ ήταν στην Αθήνα και η ΝΔΦΚ στην Θεσσαλονίκη. Ότι το 1976 ενώθηκαν και δημιουργήθηκε αυτή η τεράστια ομάδα σε όλη την χώρα.
Δεν είμαι εδώ για να ρίξω ευθύνες. Ίσως σε κάποιους να αρέσει στα αυτιά τους να ακουστεί πως ευθύνομαι κι εγώ προσωπικά. Δεν θα τους χαλάσω το χατίρι. Ας το πουν. Το σίγουρο όμως είναι ότι πράγματι ο κομματικός μας φορέας δεν στάθηκε το 2012 όπως έπρεπε κοντά στο καμάρι της παράταξης. Δεν στήριξε την ΔΑΠ, ούτε τους ΔΑΠίτες όταν όλα τα κανάλια μας λοιδορούσαν και διακήρυτταν ότι απενεργοποιώντας την ΔΑΠ, ουσιαστικά χτυπάμε την διαπλοκή στα ιδρύματα. Η διαπλοκή φίλες και φίλοι δεν είναι τα 20χρονα παιδιά που αφιλοκερδώς μάχονται καθημερινά απέναντι στον κόκκινο φασισμό και τα κράνη, διαπλοκή δεν είναι να μάχεσαι με τα ΚΝΑΤ (κομμουνιστική νεολαία αποκατάστασης τάξης) και τα τάγματα εφόδου των Εξαρχείων, δεν είναι να κρατάς ανοικτή την σχολή σου για να γίνονται κανονικά μαθήματα και εξεταστικές. Όπου υπήρχαν δείγματα διαπλοκής, υπάρχουν και σήμερα, 4 χρόνια μετά. Και δεν φταίει η ΔΑΠ και η ΟΝΝΕΔ.
Καλώ λοιπόν την νέα μας ηγεσία να τερματίσει τις όποιες φωνές ακούγονται περί κλεισίματος της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ.
Αντ’ αυτού να καταθέσει ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας της οργάνωσης που θα την γιγαντώσει εντός της Νέας Δημοκρατίας και δεν θα την μικρύνει. Να υπάρχουν υψηλά ποσοστά συμμετοχής των νέων ανθρώπων στα ψηφοδέλτια του κόμματος και να δούμε νέα πρόσωπα στα κανάλια να εκπροσωπούν την Νέα Δημοκρατία.
Θα πρέπει να υπάρχουν δεσμεύσεις αλλά και επαγρύπνηση πως η ΟΝΝΕΔ αργά ή γρηγορά δεν θα μετατραπεί σε γραμματεία νεολαίας μέσα στο κόμμα.
Και επειδή δεν μου αρέσει να υπάρχουν σκιές ή ερωτηματικά, θα σας πω το εξής.
Πριν από 2 μήνες, αποφάσισα να παραιτηθώ από το αξίωμα του Αντιπροέδρου της οργάνωσης γιατί πολύ απλά, μπορεί ο οποιοσδήποτε μεγαλοπαράγοντας να θέλει να ελέγξει μια διαδικασία που τον ενδιαφέρει, δυστυχώς τα έχει αυτά η πολιτική. Αυτό όμως που δεν μπορούσα να δεχθώ ήταν να σιωπήσω και το αποδεχτώ.
Τέλος για τον ίδιο τον νέο Προέδρο, για την ίδια την οργάνωση, οι εκλογές έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί ακόμα και με έναν υποψήφιο. Οι εκλογές είναι η γιορτή της δημοκρατίας και η μεγάλη συμμετοχή άλλωστε κόβει την όρεξη σε πολλούς επιτήδειους εκτός ΟΝΝΕΔ. Εύχομαι όμως ειλικρινά, οι φοβίες μου να μην επαληθευτούν.
Φίλες και Φίλοι
Δεν είμαι εδώ για να τηρήσω παραλυτικές ισορροπίες.
Στην πολιτική μου διαδρομή δεν έχω κρυφτεί ποτέ στα δύσκολα.
Έχω πάρει θέση, συγκρούστηκα όταν χρειάστηκε για τις ιδέες μου.
Γιατί πολιτική σημαίνει ιδέες, προτάσεις. Σημαίνει συμμετοχή και ευθύνη.
Ξεκάθαρες θέσεις, καθαρές κουβέντες και λύσεις.
Χρειάζονται ανοιχτές, δημοκρατικές διαδικασίες παντού, με αυτονομία της ΟΝΝΕΔ σε κάθε πόλη και της ΔΑΠ σε κάθε σχολή.
Αυτονομία που θα συνδέεται με την ανάληψη πρωτοβουλιών, με τη συμμετοχή, με το άνοιγμα στην κοινωνία.
Χωρίς αποκλεισμούς.
Χωρίς υψηλή καθοδήγηση και ασφυκτικό έλεγχο.
Με πολιτική δράση, ιδέες και προτάσεις που θα απαντούν στις ανάγκες και τις αγωνίες των νέων ανθρώπων και της κοινωνίας.
Δημοκρατία – Διαφάνεια και Συμμετοχή παντού.
Καθημερινά.
Ο ρόλος μας, σε αυτήν την συγκυρία είναι ρόλος ευθύνης.
Θα πρέπει να βγούμε ακόμα περισσότερο στην κοινωνία. Πλήρως απεξαρτημένοι από κομματικά στεγανά και όρια. Να παραμείνουμε γνήσιοι και καθαροί νεολαίοι.
Η ΟΝΝΕΔ είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε κόμμα.
Η ΟΝΝΕΔ πρέπει να είναι συγκρουσιακή γιατί είναι νεολαία.
Είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα, μέσα σε αυτά μεγαλώσαμε και συνεχίζουμε να διεκδικούμε καλύτερες μέρες.
Κλείνοντας,
το κλειδί είναι πως υπάρχουν πολλοί νέοι που δε συμμετέχουν, καθώς θεωρούν ότι η πολιτική με τον τρόπο που ασκείται και τα αποτελέσματα που παράγει, δεν τους εκπροσωπεί.
Σε αυτούς πρέπει να απευθυνθούμε με συνέπεια και αξιοπιστία. Με νέες προτάσεις που θα παραπέμπουν σε ρεαλιστικές λύσεις, σε υπαρκτά ζητήματα.
Προτάσεις όμως που θα έχουν συνδιαμορφωθεί μαζί με τους νέους ανθρώπους στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στην κοινωνία. Με ανοιχτές διαδικασίες διαλόγου, ανοιχτής διαβούλευσης με όλους.
Αυτό συνιστά ουσιαστική παραγωγή πολιτικής, ουσιαστική πολιτική λειτουργία και εξέλιξη.
Ας το τολμήσουμε.
Ας δικαιώσουμε για μία ακόμα φορά το ΟΝΝΕΔ-ΟΝΝΕΔ-Πρωτοπορία, που δεν είναι σύνθημα αλλά πραγματικότητα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
